نصایح بزرگان، پند حکیمانه

ارد
بزرگ: آدمیانی اندک ، تنها به هدف می اندیشند ! و بسیار کسان که هدفشان جز خانه نشین
کردن همان گروه و دسته کوچک نیست .

ارد
بزرگ: مردانی که بیشتر از جایگاه و هنجار زنان پشتیبانی می کنند خود بیشتر از دیگران
به نهاد زن می تازند .

ارد
بزرگ: آدمیانی که با دیگران روراست نیستند با خود نیز بدین گونه اند .

ارد
بزرگ: اگر دیگران را با زیباترین منشها و صفات بخوانیم چیزی از ارزش ما نمی کاهد بلکه
او را دلگرم ساخته ایم آنگونه باشد که ما می گویم .

ارد
بزرگ: پشتیبانی از داشته دیگران ، پشتیبانی از داشته خود ماست .

ارد
بزرگ: آدمها را آنگونه بخواهیم که هستند نه آنگونه که می خواهیم .

ارد
بزرگ: کسی که آدم پیش رویش را آنگونه که هست نمی بیند خیلی زود به مرز جدایی می رسد
.

ارد
بزرگ: هر قدر به دیگران احترام بگذاریم ، به ما احترام خواهند گذاشت .

ارد
بزرگ: آنکه مدام به کار دیگران سرک می کشد و کنجکاو است تا ببیند آنها چه می کنند مانند
سایه ایی بر دیوار است که مدام بدنبال ما می دود بدون آنکه از خود اختیاری داشته باشد
.

ارد
بزرگ: آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، خیلی زود تنها خواهد ماند .

ارد
بزرگ: تنها با از خودگذشتگی برای دیگران می توان جاودانه شد .

ارد
بزرگ: نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد ، خود چیزی برای نمایش و
بروز ندارد .

ارد
بزرگ: پیران جهان دیده همواره جوانان را به خروش و بیداری فرا می خوانند و بیماران
پیوسته از پایان هر خروشی دم می زنند این کار ! صوفی منشانی خموش ، روانه میدان زندگی
می کند .

ارد
بزرگ: نیرنگ پیران بدنهاد ، تنها با مرگ به پایان می رسد .

ارد
بزرگ: سرفرازی کشور بزرگترین خواست همگانی ست .

ارد
بزرگ: چه نشانی از بد اندیش بجاست ؟ هیچ .

ارد
بزرگ: با ترشرویی به میان مردم رفتن ، تنها از بیماران ساخته است .

ارد
بزرگ: ادب نمایه آغازین خرد است .

ارد
بزرگ: بد اندیشان و بد کرداران خیلی زود در آتش افکار و کردار اشتباهشان خواهند سوخت
.

ارد
بزرگ: روزهای خوش برای کژاندیش بسیار کوتاه و روز کیفر بسیار دراز .

ارد
بزرگ: بداندیش همیشه ، کارش گره می خورد .

ارد
بزرگ: بداندیش نخستین و آخرین مردار کردار خویش است .

ارد
بزرگ: چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را بر نمی تابند آنها در نهایت یا
به بردگی تیزدندانان گرفتار آیند و یا چهره زشت تنهایی را آشکارا ببینند .

ارد
بزرگ: ره آورد گفتگو با نادان دو چیز است : نخست از دست دادن بخشی از عمر و دیگری گرفتار
شدن ، به افکار پوچ و بی ارزش .

ارد
بزرگ: نادانی ، خودخواهی به بار می آورد .

ارد
بزرگ: نادان همیشه از آز و فزون خواهی خویش خسته است .

ارد
بزرگ: آنانیکه همیشه در آرامش هستند لاابالی ترین آدمهایند .

ارد
بزرگ: آرامش اگر همیشگی باشد سستی و پلشتی در پی دارد .