جملات حکیمانه- پند های بزرگان

ارد
بزرگ: آن گاه که ، زایش راهی نو را از درون خویش احساس کردی پای در راهی خواهی گذارد
که پیشتر برای رسیدن بدان بسیار تلاش نموده ایی .

ارد
بزرگ: اهل بازار بر این باور اشتباهند که فرهنگ را هم می شود با زمان بندی دگرگون ساخت
!.

ارد
بزرگ: افزایش ناگهانی مردم سبب کاهش ادب ،فرهنگ و فرهیختگی می گردد آنهم از آن رو که
نسل و تبار پیش از آن نمی تواند بایستگیها و وظایف خویش را همچون آموزگار بدرستی انجام
دهد .

ارد
بزرگ: فرهنگ های همریشه ، انگیزه ای توانمند است که موجب همبستگی کشورها در آینده می
گردد .

ارد
بزرگ: شالوده و زیربنای گسترش هر کشور ، فرهنگ است .

ارد
بزرگ: پیوند ما تنها با زندگان نیست همه ما پیوندی ابدی با نیاکان و اسطوره های سرزمین
خویش داریم .

ارد
بزرگ: خاموشی بیشه نبرد ، فریادها در سینه دارد .

ارد
بزرگ: فریاد سیمای آغازین هر شورش و رستاخیزیست ، پژواک آن آینده را می سازد .

ارد
بزرگ: استخوان بندی فریاد ، پاسخی ست به هزاران ستم بی صدا .

ارد
بزرگ: فریادهای دردناک و ستمدیده ، شمشیرهایست که هر آن به گونه ایی انتقام می گیرند
.

ارد
بزرگ: فریادرس پاکزاد است ، او گوشش پیشتر تیز شده و آماده کمک رسانی ست .

ارد
بزرگ: اندیشمند همواره بدنبال پیدا کردن راهی مناسب برای بهبود زندگی آدمیان است .

ارد
بزرگ: اندیشمندان را شاید بتوان نادیده گرفت و یا بزور خفه شان نمود ! اما تاریخ ،
گواه هزاران سال فریاد رسای آنان بوده و هست .

ارد
بزرگ: شادی و بهروزیمان را با ارزش بدانیم ، تن رنجور نیرویی برای ادب و برخورد درست
برجایی نمی گذارد .

ارد
بزرگ: زندگی ، پیشکشی است برای شاد زیستن .

ارد
بزرگ: کمر راه هم در برابر آرمان خواهی برآزندگان خواهد شکست .

ارد
بزرگ: آدمهای آرمانگرا هنگامیکه به نادرست بودن آرزویی پی می برند بر ادامه آن پافشاری
نمی کنند .

ارد
بزرگ: اندیشه همه گیر مردمی همیشگی نیست زیرا همواره دستخوش دگرگونی بدست جوانان پس
از خود است ورود جوانان به آرامی، آرمانهای نو پدید می آورد ، و اگر آرمان گذشتگان
نتواند خود را بازسازی کند ناگریز نابود می گردد.

ارد
بزرگ: هرگز هنگام گام برداشتن به سوی آرمان بزرگ ، نگاهت به آنانی که دستمزد خویش را
پیشاپیش می خواهند نباشد ! تنها به توانایی های خود اندیشه کن .

ارد
بزرگ: آنکه نگاه و سخنش لبریز از شادی ست در دوران سختی نیز ماهی های بزرگتری از آب
می گیرد .

ارد
بزرگ: سنگینی یادهای سیاه را

با
تنهایی دو چندان می کنی …

به
میان آدمیان رو و در شادمانی آنها سهیم شو

لبخند
آدمیان اندیشه های سیاه را کمرنگ و دلت را گرم خواهد نمود .